Liefde is een van Gülens terugkerende thema’s – niet als abstract ideaal, maar als concrete spirituele kracht die mensen beweegt en samenbrengt. In deze tekst laat hij zien hoe liefde niet alleen harten opent, maar ook muren kan slechten, innerlijke diepten aanraakt en zelfs maatschappelijke heling mogelijk maakt. Wat opvalt, is de vanzelfsprekendheid waarmee liefde hier niet tegenover geloof staat, maar eruit voortkomt. Juist in een tijd van verdeeldheid blijven dit soort beschouwingen hard nodig.
P.S. dit is een hoofdstuk uit een boek dat wij momenteel aan het vertalen zijn. Laat aub in een reactie op dit mailtje weten wat je ervan vond!